در آیه شریفه ( 223- بقره ) آمده است که در هنگام و ایام حیض زنان به آنان نزدیک نشوید آیا این مطلب با شان زن و مقام و منزلت او سازگار است . در حـالـیـکـه طـبـیـعـت خـدا داده و خـلـقـت او چنین است که در ایام ماه چند روزى را دچار حیض مى شود ؟
اسلام در مورد ایام حیض زنان و رفتار با آنان در این ایام بسیار معتدل و عقلایى حکم کرده است . هـمـانـگـونه که در تواریخ و کتب آمده است , یهودیان در مورد ایام حیض زنان بسیار سخت گیر بودند به گونه اى که زن در این ایام به نوعى حبس و تبعیدو نوعى قرنطینه دچار مى شد همه امور او از خـواب و خـوراک گـرفـتـه تا رفتارهاى اجتماعى همه و همه دچار نوعى دگرگونى شدید مـى شـد و حق ظاهر شدن در مجالس و محافل را نداشتند و زرتشتیان نیز از این عمل مستثنی نبودند در آیین زرتشت زنی که حیض میدید باید از یک معبر که خالی از گیاه ودرخت با شد وبه دور از آتش ، در حالی که از آب، آتش و گیاهان سی قدم فاصله دارد در اتاقی قرار بگیرد . در ضمن باید مرد خود نیز سی قدم فاصله داشته باشد و در هنگامی که غذا را برای او می برد باید در سه گام مانده به او غذا را روی زمین بگذارد وبرود.ومقدار غذای که برای او داده می شود دوقطعه نان خشک ویک مقدار شربت جو به او بدهند .
اگر کودکی او را لمس مینمود باید دستها وسپس تن کودک را شستشو بدهند .
اگر این زن بیش از هشت شبانه روز خون ببیند دیوها در جشن وبزرگداشت خودشان آفت خود را به این زن نازل نموده اند .پس باید سه سوراخ در زمین حفرکنند ودر دو سوراخ اول او را با ادار گاو ودر سوراخ سوم با آب شستشو دهند .و باید دویست مورچه و دویست شپش را بکشد .
حال اگر کسی این خون حیض را زایل سازد باید به آن مرد یا زن 40ضربه شلاق بزنند .
اما اگر مردی دراین زمان همسر خود را فقط لمس نماید یا کنار او دراز بکشد 400 ضربه شلاق ،اگر برای بار دوم این عمل را انجام دهد 100ضربه دیگر واگر برای بار سوم انجام دهد 140ضربه دیگر او را شلاق می زنند .گرچه زرتشتیان امروزی این نوع مطالب را انکار میکنند ولی چیزی است که بوده است
مسیحیان بر خلاف یهودیان و زرتشتیان هیچگونه مـنـعـى و مـحـدودیتى براى زنان و رفتاربا آنان در این ایام ( حیض ) قائل نبودند به گونه اى که گویى هیچ تغییرى در وضع ظاهرى و باطنى زنان پدید نمى آید . مشرکان عرب گرچه خود دستور و آداب خاصى براى این ایام نداشتند اما برخى از آنها تحت تاثیر یهود بودند و سخت گیرى بیش از حدمى کردند و برخى بر عکس نزدیکى و همخوابى با زن در ایام حیض را مبارک مى شمردندو معتقد بودند که نوزاد حاصل از این ایام سفاک و خونریز خواهد شد . امـا اسـلام درایـن زمـیـنه بسیار واقع بینانه دستور داده است از طرفى با توجه به تاثیرات روحى وروانى این ایام بر زنان و نیز تاثیرات جسمانى , مثل ضعف و عدم نظافت وپاکى و از سوى دیگر با توجه به آنکه این مدت براى پاکى رحم زن و آمادگى براى حمل , تولید شیر و امثال آن سودمند اسـت و عـمـل نـزدیکى مى تواند این حالت را مختل کند , دستور داده است که در این ایام با زنان همبستر نشوید آن هم به گونه اى که به تولید مثل بیانجامد نه مطلق معاشرت و التذاذ جسمانى . از نـگاه اسلام نه تنهامعاشرت با زنان در این ایام ممنوع نیست بلکه با توجه به جایگاه زن در اسلام چه بسا بتوان گفت در این ایام لازم است توجه و محبت بیشترى نسبت به زنان روا داشت تا از این رهگذر در آنان احساس کمبود و نقصى پدید نیاید . واضـح اسـت کـه مـعاشرت اعم است از زناشویى و به معناى تحت لفظى آن هرگونه مجالست را شامل مى شود و ازاین میان تنها از مباشرت و معاشرتى که به تولید مثل مى انجامد ممنوع است .
